Comment #2

နန္းခ်ခံလုိက္ရတဲ့ ဘုရင္တပါးလုိ

ငါလဒမႈိင္ မႈိင္

အနာဂတ္ကလဲ လုိက္ေလေဝးေလ

ဘာမွန္းမသိတဲ့ လမ္းေတြေပၚလဲ

အလည္ခဏ ေရာက္ဖူးတယ္

စိတ္ေတြကလည္း

ေပါက္ေရာက္လုိက္ျပန္ၿပီ

တလြဲ အေတြးေတြေနာက္

ေတြးရင္းေတြးရင္း

မမွီလုိက္တဲ့ ရထားႀကီးရဲ႕

အခ်ိန္တိက်မႈကုိပဲ

အျပစ္တင္ခဲ့ေပါင္း မနည္းဘူး

ငါမဟုတ္တဲ့ငါရဲ႕

ေလွာင္ရီသံလဲ ငါဂရုမစုိက္ဘူး

ဒီေတာ့

ေသာကေတြနဲ႔ ညေနစာက

စားခ်င္ဖြယ္ မဟုတ္တာ

စကားထဲ ထည့္ေျပာမေနနဲ႔

အသည္းႏွလံုးဆုိတာ

ဘယ္ကမွန္းမသိတဲ့ ေလဟာနယ္က

လြင့္လာတဲ့ အမႈိက္

ဒါေၾကာင့္ လူေတြကုိ

အႏူိင္က်င့္လုိ႔ ရေနတာ

ကဲ ဒီေတာ့

အခ်ိန္ေလးရွိတုန္း

မုိက္တြင္းထဲက ထြက္လုိက္ၾကစုိ႔၊၊Gooddddd.

By: ဆည္းဆာ(ရဲသူ) at Jul 12, 2011