စကားလံုးအေၾကာင္းအရာလူေနမွဳနဲ ့ပက္သက္လုိ ့..ကြ်န္ေတာ့္ရဲ  ့လက္လွမ္းမွီသေလာက္အေတြးအေခၚအခ်ိဳ  ့ကုိဖြင့္ဆုိခ်င္ပါတရ္…

ကြ်န္ေတာ့္ရဲ  ့အေတြးအေခၚကုိ..ဖတ္ရွဳမိသူအေပါင္း
တစ္ဖက္တစ္လွမ္းမွျပန္လည္ေတြးေတာျပီးေ၀ဖန္ႏုိင္ပါတရ္လုိ ့ေမတၱာရပ္ခံပါတရ္…
(၁)    စကားလံုးတုိင္းမွာေ၀ါဟာရအဓိပၸါယ္နက္နဲမွဳဆုိတာရွိတရ္…..
တစ္နည္းအားျဖင့္…ျမန္မာလူမ်ိဳးေတာ္ေတာ္မ်ာမ်ားေျပာပါတရ္..၀မ္းနည္းတရ္.ေပ်ာ္ရႊင္ၾကတရ္….
စသည္ျဖင့္…စကားလံုးေတြအသံုးအႏွဳန္းကုိလြယ္ကူစြာေျပာဆုိၾကတရ္…..ဒါေပမယ့္သူတုိ ့ေျပာတဲ ့.
စကားလံုးရဲ  ့ေ၀ါဟာရအနက္အဓါပါၸယ္ကုိဖြင့္ဆုိခုိင္းျခင္းအားျဖင့္ႏွဳတ္ဆိတ္ေနတတ္ၾကတရ္…
တုိင္းသတစ္ပါးသားေတြရဲ  ့ထင္ျမင္ယူဆခ်က္ကေတာ့…ျမန္ဘာသာရပ္က.လြန္စြာတတ္ေျမာက္ရန္ခက္ခဲတဲ ့
ဘာသာလုိ ့.အဆုိရွိတရ္..မွန္ပါတရ္..ဘာအေၾကာင္းေၾကာင့္.အဲ့အဆုိေပၚလာသလဲလုိ ့..စာဖတ္သူကြ်န္ေတာ့္အားေမးရင္
ေျဖရွင္းစရာစကားတစ္တည္းရယ္ရွိပါတရ္…..
အဲ့ဒါကေတာ့…ေလ့လာေတြးေခၚအားနဲမွဳလုိ ့ပဲ..ေျဖရွင္းစရာရွိပါတရ္..ဒါေပမယ့္ထားပါ..အျပစ္မဟုတ္ပါဖူး.
အျမဲေတြးေခၚေနတဲ ့အေတြးအေခၚပညာရွင္ဘထရန္ရပ္ဆဲ(လ္)ေတာင္..ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းဆုိတဲ ့
ေ၀ါဟာရအနက္အဓိပါၸယ္ကုိဖြင့္ျခင္းငွာမတတ္ႏိုင္ဖူးလုိ ့ေရးသားသြားခဲ့ဖူးတရ္…
တစ္ခ်ိဳ  ့ေတြကဆုိမယ္..သိပံၸေခတ္မွာ…ဒါေတြမလုိအပ္ဖူးလုိ ့ျငင္းမယ္.လက္ေတြ ့ကြ်န္ေတာ္လည္းၾကံဳဖူးပါတရ္.
ဒါေပမယ့္.ကြ်န္ေတာ္မျငင္းခုန္ ခဲ့ဖူးပါဘူး…
ဖတ္ရွဳသူအေနနဲ ့သိထားသင့္တာကေတာ့…လူေတြနဲ ့တရိစာၦန္အသိတရားရွိတာခ်င္းေတာ့တူတရ္….
ဒါေပမယ့္….ဆင္ျခင္တံုတရားနဲ ့အေတြးအေခၚပုိင္းျခားမွဳမွာေတာ့…တရိစာၦန္ေတြကလူေတြထက္…မ်ားစြာနိမ့္ပါးေနျခင္းပါ….
ေသခ်ာတာတစ္ခုကုိေျပာရမယ္ဆုိရင္ေတာ့….ျမန္မာစာေပေလာကၾကီးကယခုခ်ိန္မွာ..ေမွးမွိန္ရံုတင္မဟုတ္
ေပ်ာက္လုနီးပါကုိျဖစ္ေနတာပါ…..
                      ကြ်န္ေတာ့္အေရးအသားက…ယုတိၱေဗဒဆန္ေနရင္…အားလံုးအားလံုးကုိ.ေတာင္ပန္တုိးလ်ိဳအပ္ပါတရ္…         
(ေကာင္းတာဆုိးတာ..ကုိေတာ့.ကုိယ့္.အသိစိတ္ဆင္ေျခတံုတရားနဲ ့ေ၀ဖန္ပုိင္းျခားေတြးေခၚၾကံစႏုိင္
ပါေစလုိ ့……..ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းလုိက္ပါတရ္…)