ကၽြန္ေတာ္ စာေတြ မေရးျဖစ္တာ ေတာ္ေတာ္ၾကာပါၿပီ ကၽြန္ေတာ္ သိတာကိုု ျပန္မ  ွ်ေ၀တဲ့ သေဘာပါဘဲ… တစ္ခါတစ္ေလမွာ ကၽြန္ေတာ္တုုိ႕  သတိထားမိတာေတြ သတိမထားမိတာေတြကိုု ဒီေဆာင္းပါးေလးက အေထာက္အကူျဖစ္ေစမယ္ဆုုိရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က ၀မ္းသာရမွာေပါ့ …. ဒီစာကို ေခါင္းစဥ္တပ္ရာမွာ ေတာ္ေတာ္ ခက္ခဲတယ္.. ေဆာင္းပါးလည္း မဟုတ္ ၀တၳဳလည္း မဟုတ္၊ ဒႆန စာေပလုိ႕ ေျပာရမွာကလဲ အားနာတယ္.. … ဒါေၾကာင့္ ထင္ခ်င္ရာ ထင္ၾကေပါ့ဗ်ာ … အဓိကက အဓိကပဲမို႕လား ..ကၽြန္ေတာ္ သိတာေတြ ဖတ္ဖူးတာေတြက ကၽြန္ေတာ့္ကို အသိဥာဏ္ရေစသလို … သူငယ္ခ်င္းတုိ႕လည္း . သတိေလးတစ္ခ်က္ေလာက္ ရရင္ပဲ ကၽြန္ေတာ္ ေခါင္းစားရက်ိဳး နပ္ပါပီ..

ကၽြန္ေတာ္ အားလံုးကို ႀကိဳေတာင္းပန္ခ်င္တာ တစ္ခုရွိပါတယ္.. ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အေရးအသားနဲ႕ သံုးသပ္ခ်က္ေတြဟာ အဖဲြ႕စည္းေတြနဲ႕ လူပုဂိၢဳလ္ေတြကို ထိခိုက္မႈရွိခဲ့မယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဒီေနရာကေနပဲ ခြင့္လႊတ္ နားလည္ေပးၾကဖို႕ ေတာင္းပန္ပါတယ္.. ဘာေၾကာင့္လဲ??

ကၽြန္ေတာ္ေရးထားတဲ့ စာေလးကို လက္လွမ္းမွီသမွ် လူမ်ိဳးဘာသာမေရြး ဖတ္ေစခ်င္လုိ႕ပါ ခင္ဗ်ာ..

ကၽြန္ေတာ္ သူငယ္ခ်င္းေတြအားလံုးကို ညအိပ္ယာ၀င္ပံုျပင္တစ္ပုဒ္ေျပာျပေနတဲ့သေဘာနဲ႕ပဲ နားေထာင္ေစခ်င္ပါတယ္…. ဘာလို႕ အဲ့လို ေျပာရသလဲဆုိရင္ အိပ္ယာ၀င္ခါနီးအခ်ိန္မွာ အိပ္ခ်င္စိတ္ေလး တစ္ခုပဲရွိပါတယ္.. တစ္ျခား ဘာအခံမွ မရွိပါဘူး ပံုျပင္ကို ပံုျပင္တစ္ပုဒ္လုိပဲ နားေထာင္တဲ့ စိတ္ကေလး အဲ့ဒါေလးကို ရွိေပးၾကပါ.. ခုမရွိဘူး ဆုိရင္လည္း ေနာင္ ရွိလာတဲ့အခါမွသာ ဖတ္ေပးၾကပါ… ႏုိ႕မို႕ဆုိရင္ မလိုလားအပ္တဲ့ ဆုိးက်ိဳးေတြ ျဖစ္လာႏုိင္ပါတယ္…

ခု ကၽြန္ေတာ္ ေဆြးေႏြးခ်င္တာ လူျဖစ္တည္မႈဆုိတဲ့ လူအေၾကာင္းေလးပါဘဲ… ကၽြန္ေတာ္က လြတ္လပ္စြာ ကုိးကြယ္သူ ဗုဒၵဘာသာ၀င္ တစ္ေယာက္ပါ၊ ကၽြန္ေတာ္ လူျဖစ္တည္မႈဆုိတဲ့ စကားတစ္လံုးကို လံုး၀ စိတ္မ၀င္စားခဲ့ပါဘူး ခင္ဗ်ာ…ဘာလုိ႕လဲ၊ ေမးစရာရွိတယ္.. ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ အသီးသီးမွာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ လုပ္စရာ တာ၀န္ကုိယ္စီေတြ ရွိၾကတယ္… ဒါကိုေတာင္ အႏုိင္ႏုိင္ထမ္းေနရတာ လူျဖစ္တည္တာ မတည္တာ အေ၀းႀကီးေလ၊ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ျမတ္စြာဘုရားကလဲ ေဟာထားတာ လူဘယ္က ျဖစ္တာလဲ အစ လုိက္မရွာနဲ႕ ေမာတယ္၊ ခု လက္ရွိ ခုအေျခအေနက အေရးႀကီးဆံုးပါဘဲ.. ေရာက္ရာေနရာ ရပ္ေနရာေနရာမွ စ သတိကပ္ပါတဲ့…  ဆုိတဲ့ စကားအခံေလးကလဲ ရွိခဲ့ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ဒီလို ေတြးမိခဲ့တာ မဆန္းပါဘူး…

ကၽြန္ေတာ္ စာမ်ားမ်ား ဖတ္ပါတယ္… တစ္ရက္ ကၽြန္ေတာ္ လူျဖစ္တည္မႈဆုိတဲ့ စာအုပ္ကို ေကာက္ဖတ္ပါတယ္.. ဘယ္ေလာက္ ေတာ္သလဲ ဆုိရင္ နားမလည္ပါဘူး ခင္ဗ်ာ.. ဒါေပမယ့္ ဖတ္ပါတယ္.. ဘာမွကို နားမလည္ပါဘူး ခင္ဗ်ာ.. ကၽြန္ေတာ္ အရြက္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ ဖတ္ပီး ျပန္ခ်ထားလုိက္တယ္ .. ဆက္မဖတ္ေတာ့ဘူး…

ေခတ္စကားနဲ႕ ေျပာရင္ အာရံုေနာက္တယ္ သိေတာ့ေရာ ဘာလုပ္မွာလဲ?? ဒီလုိနဲ႕ လေတာ္ေတာ္ၾကာခဲ့တဲ့အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ SPLICE ဆိုတဲ့ ရုပ္ရွင္ကား တစ္ကားကို ၾကည့္ခဲ့တယ္..  ဇာတ္ကားကို အက်ဥ္းက်ံဳးေျပာျပပါမယ္ သူငယ္ခ်င္းေတြထဲမွာ ၾကည့္ဖူးတဲ့သူလဲ ရွိမွာပါ…

ဇာတ္ကားက သိပံပညာရွင္ ငယ္ရြယ္တဲ့ လင္မယားဟာ သက္ရွိအေကာင္ ရုပ္ပ်က္ ဆင္းပ်က္ေလးကို ဖန္တီးခဲ့ၾကပါတယ္… မ်ိဳးရိုးဗီဇေတြနဲ႕ ေပါင္းစပ္ပီးေပါ့ …. ပီးေတာ့ သူတုိ႕ဟာ ထပ္ဆင့္ စိတ္ကူးျဖစ္လာခဲ့တာက လူတစ္ေယာက္အထိ ျဖစ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ဖန္တီးဖုိ႕ပါ.. ဒါေၾကာင့္ သူတုိ႕ စံုတဲြဟာ လွ်ိဳ႕၀ွက္ပီး အေကာင္ေလးတစ္ေကာင္ ေမြးဖြားခဲ့ပါတယ္.. စစခ်င္း ဘာေကာင္လုိ႕ ေခၚရမွန္း မသိတဲ့ အေကာင္ေလးတစ္ေကာင္ပါဘဲ.. အဲ့အေကာင္ေလးက ရက္ေတြၾကာလာတဲ့အခါမွာ လူတစ္ေယာက္နဲ႕ အသြင္တူလာပါတယ္.. တစ္ခုရွိတာက သူ႕မွာ အၿမီးပါလာပါတယ္… သူ႕မွာ စဥ္းစားတတ္တဲ့ ဥာဏ္ေလးပါသလို ျဖစ္ခ်င္တာေတြ လုိခ်င္တာေတြ ခံစားခ်င္တာေတြ ပါလာတယ္၊ သူဟာ ေခ်ာေမာတယ္လို႕ ေျပာလုိ႕ရတယ့္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာတယ္ ပီးေတာ့ လိုအင္ဆႏၵေတြေၾကာင့္ ခ်ဳပ္ထိန္းမႈေအာက္က လႊတ္ပီး လူသတ္တဲ့ အရိုင္းအစိုင္း တိရစၦာန္တစ္ေကာင္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲသြားတယ္.. ရုပ္ကလဲ တိရစၦာန္ ရုပ္အျဖစ္ေျပာင္းလဲသြားခဲ့တယ္…

ဒါေပမယ့္ သူ႕ဆီမွာ ဆႏၵနဲ႕ ရမၼက္ဆုိတာ ရွိတုန္းပါဘဲ.. ဒီဇာတ္ကားကို ကၽြန္ေတာ္ ၾကည့္လုိက္ရတဲ့ေနာက္မွာ ကၽြန္ေတာ္ ရင္ထဲမွာ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္သြားတယ္… ဘာကို စိတ္မေကာင္း ျဖစ္သြားတာလဲ ဆန္းစစ္လုိ႕ မရဘူး ဒါေပမယ့္ လူဆုိတဲ့ သတၱ၀ါအေၾကာင္းကို အရမ္းသိခ်င္သြားတယ္… လူသားေတြေရာ ဒီလိုပဲလား???

ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ နားမလည္ပါဘူးဆုိတဲ့ စာအုပ္ကို ျပန္ဖတ္တယ္ ခင္ဗ်ာ.. 

———————————-

ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ဟာ လူသားအေၾကာင္းကို စဥ္းစားတဲ့အခါမွာ တစ္ကြက္စီပဲ လိုက္စဥ္းစားၾကပါတယ္… လူသားအားလံုးရဲ႕ စည္းလံုး ခုိင္မာမႈကို ထည့္ၿပီး မစဥ္စားၾကပါဘူးတဲ့ …

ဒါေတာ့ အက်ယ္တ၀င့္ ရွင္းျပစရာ မလုိေလာက္ပါဘူးလုိ႕ ထင္ပါတယ္… ကိုယ့္နီးစပ္ရာ အသိုင္းအ၀ိုင္းကို နားလည္ေပးတာထက္ သူစိမ္းတစ္ေယာက္ကို နားလည္ေပးတာ ဘယ္ဟာက ပုိမ်ားမလဲ??

ဒါမွ မဟုတ္ လူသားအားလံုးကို နားလည္ေပးလိုက္တာလား???

ဒီလို အသိုင္းအ၀ိုင္းထဲမွာမွ ကိုယ့္နဲ႕ အနီးစပ္ဆံုး ေနရာေလးတစ္ေနရာကို ပိုၿပီး နားလည္ေပးလုိက္သလား?? 
ေဒးကားက ေျပာတယ္ ငါ စဥ္းစားတယ္  ဒါေၾကာင့္ ငါ ျဖစ္ေနတာ၊ ငါ ရွိေနတာ တဲ့ သေဘာကေတာ့ လူသားတစ္ေယာက္ဟာ သူစဥ္းစားေနတဲ့ေနရာ ရပ္တည္ေနတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္မွာ တည္ရွိေနျခင္း သေဘာပါဘဲ.. 

စကၠန္႕ ပိုင္းေလးအတြင္းမွာပဲ တစ္ျခားတစ္ေယာက္ရဲ႕ အထီးက်န္မႈအေပၚကို မွ်ေ၀ခံစားေပးႏုိင္ခ်င္မွ ႏုိင္ပါလိမ့္မယ္… ဆုိလိုရင္းက ျဖစ္ၿပီး သြားတဲ့ အထီးက်န္ခံစားမႈဆုိတာကို နားလည္ေပးသြားႏုိင္ေပမယ့္ ထပ္ပီး မခံစားရေတာ့သလုိေပါ့…

ကၽြန္ေတာ္ ေျပာတာေတြ ေခါင္းစားခ်င္ စားၾကပါလိမ့္မယ္.. ဒါေပမယ့္ စားႏုိင္သေလာက္ စားေပးၾကပါ…
ေခါင္းဆုိတာ စဥ္းစားဖုိ႕ ထားတာမုိ႕လား??

လူတုိင္းဟာ ကိုယ္ႀကိဳက္တာ ကိုယ္လုပ္ႏုိင္ပါတယ္ …ဒီရႈ႕ေထာင့္က ၾကည့္ရင္ ကၽြန္ေတာ္ ႀကိဳက္လုိ႕ ကၽြန္ေတာ္လုပ္တယ္ သူတုိ႕လဲ သူတုိ႕ ႀကိဳက္တာကို သူတုိ႕လုပ္တယ္ ဒါဆို ဘာေၾကာင့္ သူမ်ားရဲ႕ လုပ္ရပ္ေတြအေပၚမွာ ဘာအေၾကာင္းေၾကာင့္ ေ၀ဖန္ပုတ္ခတ္မႈေတြ ျဖစ္ေစမွာလဲ… 

———————- ဆက္ရန္ ———————————
လိပ္ျပာ
19-1-2012