ဒီခေရေတြေျမျပင္မွာေႂကြျပီဆို အ႐ူးတစ္ေယာက္လိုေျပးေကာက္မိေနတုန္း ဟိုေနရာမွာဒီေနရာမွာေတြ႕လိုက္တယ္သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ဆို မသိစိတ္ကျငင္းခ်က္ထုတ္ခ်င္တုန္း အခ်ိန္ဆိုတဲ့သမားေတာ္ၾကီးလဲ ငါ့ေရာဂါလက္ေလ်ာ့ေလျပီ ကြယ္ရာမွာသူငယ္ခ်င္းေတြေမးေငါ့က်ျပီ သြားရွာေပါ့ဒီငနဲၾကီး ဘဝရယ္တဲ့ အရင္းႏွီးဆုံး မိတ္ေဆြပါတဲ့ အားမနာပဲေျပာရက္ပံု ငါလိုခ်င္တာဒါမွမဟုတ္ပဲ ငါဟာ႐ိုး႐ိုးေလးအသည္းေတြကြဲ နားမလည္ႏိႈင္ပဲနားလည္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္တဲ့သူ ေမ့မရတာငါ့အျပစ္ပါပဲ